Vuurtoren Noordwijk

De vuurtoren in Noordwijk stamt uit 1922, maar bouwt voort op de lange zeegeschiedenis van de huidige badplaats. Ook de vuurtoren zelf heeft inmiddels een rijk verleden met meerdere functies.

De eerste vissers vestigden zich al in 1200 in Noordwijk. Op het hoogtepunt van de visserij bij Noordwijk telde de vloot 38 schepen. Om de vissers veilig naar huis te leiden, liet de kerk in 1444 een vuurbaak bouwen.

de oude vuurboet, voordat de vuurtoren werd gebouwd, was kostbaar om te laten branden

’s Nachts zorgde een zogeheten ‘vuurboetstoker’ ervoor dat het vuur bleef branden. Die vuurbaak kostte veel geld. Daarom moesten vissers jaarlijks een bijdrage leveren. Vanaf 1616 werd deze jaarlijkse bijdrage afhankelijk gemaakt van de hoeveelheid gevangen vis.

Achteruitgang visserij

Zo'n 2 eeuwen later ging de visserij in Noordwijk langzaam maar zeker achteruit. De vloot werd vanaf 1868 steeds kleiner en kromp tot slechts 16 schepen. In 1913 was het uiteindelijk gedaan met de visserij in het dorp. Maar dit betekende niet dat er geen schepen meer voeren. In de 19e eeuw kwam er een houten stellage voor het stoken van vuren. Deze werd in 1854 vervangen door een stenen toren.

Vuurtoren

Plannen voor de huidige vuurtoren ontstonden in 1906. In 1922 werd daadwerkelijk gestart met de bouw. De toren kreeg een glazen lichthuis met een scheepvaart- en een luchtvaartoptiek. Het licht van de vuurtoren is al vanaf 33 km te zien. Op 1 augustus 1923 werd dit licht voor het eerst ontstoken: een spektakel met veel toeschouwers.

In de jaren 30 volgde een witte pleisterlaag, bedoeld om doorlekken van water te voorkomen. In 1953 kreeg de vuurtoren een nieuwe functie: kustwachtstation. Er werd een uitkijklokaal gebouwd op 15 m hoogte. Hier hadden 3 man wisselend dienst. Tot 1988 werd de toren bemand om deze te bedienen. Daarna werd de bediening geautomatiseerd.

Feiten en cijfers

  • Gebouwd in: 1922
  • Rijksmonument sinds: 1980
  • Hoogte: 25,5 m
  • Verdiepingen: 6