Veelgestelde vragen vuilwaterafgiftepunten

Het CDNI-verdrag spreekt over: 'een voldoende dicht net van ontvangstinrichtingen'.

Art 4, lid 1: De Verdragsluitende Staten verplichten zich ertoe langs de in Bijlage 1 genoemde vaarwegen een voldoende dicht net van ontvangstinrichtingen in te richten of te laten inrichten en dit internationaal af te stemmen.

Artikel 8.02 lid van de Uitvoeringsregeling behorende bij het verdrag schrijft voor dat de Verdragsluitende Staten zich verplichten overeenkomstig de voorschriften van artikel 4, eerste lid, van dit Verdrag voldoende ontvangstinrichtingen voor huishoudelijk afvalwater in te richten of te laten inrichten bij bepaalde als vaste of voor overnachting dienende ligplaatsen.

Er hoeft dus niet bij elke ligplaats een afgiftepunt aanwezig te zijn. Het is aan de lidstaten om hier een nationale invulling aan te geven.

In Harlingen (best practice) wordt uitgegaan van om de 35 m een afgiftepunt. Het gemiddelde charterschip is 32 m. Bij elke afmeerplek, waar meerdere schepen naast elkaar kunnen liggen, een punt dus.

De gemiddelde capaciteit van de vuilwaterpomp van een zeilschip is 352 l per minuut, van een motorschip is dit 476 l. Er zit een groot verschil in de capaciteit van de pompen. Dit varieert tussen 40 l per minuut tot 1100 l per minuut.

Er is geen verplichting tot registratie.

Gemeenten hebben een zorgplicht voor de inzameling van stedelijk afvalwater. Dit staat in artikel 2.16 van de Omgevingswet. Onder stedelijk afvalwater wordt afvalwater verstaan dat bestaat uit huishoudelijk afvalwater of een mengsel daarvan met bedrijfsafvalwater, afvloeiend hemelwater, grondwater of ander afvalwater. De gemeente zorgt voor transport van dit water naar een rioolwaterzuivering (rwzi).

Een zuiveringstechnisch werk kan naast een rwzi ook een persleiding of afvalwatertransportgemaal zijn. Gemeenten vullen deze taak meestal in door de aanleg en beheer van een openbaar vuilwaterriool. Gemeenten kunnen voor inzameling van rioolwater naast riolering ook gebruik maken van andere passende systemen met eenzelfde graad van milieubescherming als een zuiveringstechnisch werk die heeft (zoals bijvoorbeeld een goed functionerende IBA).

Het is mogelijk om een andere rechtspersoon te belasten met het beheer van deze systemen, zoals bijvoorbeeld het waterschap, een bedrijf of een vereniging van eigenaren.

Buiten de bebouwde kom (het buitengebied) geldt in beginsel ook de gemeentelijke taak voor de inzameling van huishoudelijk afvalwater. Maar als sprake is van individuele woningen of agglomeraties met minder dan 2000 inwonerequivalenten en aanleg van een vuilwaterriool niet doelmatig is, dan hoeft de gemeente de taak niet in te vullen.

In dat geval hebben inwoners en bedrijven (lozers) een eigen verantwoordelijkheid als lozer van afvalwater. Zij mogen geen ongezuiverd afvalwater lozen in de bodem of het oppervlaktewater en moeten dan zelf voor een zuiveringsvoorziening voor het afvalwater zorgen.

De gemeente kan er ook voor kiezen om inwoners en bedrijven in het buitengebied te ontzorgen. Dat kan door in plaats van een vuilwaterriool een gelijkwaardige oplossing te bieden, zoals kleine zuiveringen die de gemeente of het waterschap beheert. 

Een bijdrage in kosten voor vuilwaterinnamepunten kan worden verrekend. Dit kan bijvoorbeeld via de overeenkomst met het betreffende havenbedrijf of rechtstreeks met de schipper. Het havenbedrijf kan dit vervolgens zelf doorberekenen in de ligplaatstarieven. Het CDNI-verdrag belet dit niet.

In artikel 7 lid 3 van het verdrag is bepaald dat de kosten voor inname en verwijdering van huishoudelijk afvalwater afzonderlijk bij de schipper in rekening kan worden gebracht.

Gestreefd wordt naar een uniforme koppeling, een Camlock 50. Deze sluit goed af, ook als de koppeling niet geheel vrij van vuil is (in tegenstelling tot een bajonetsluiting).